02. Za bronią.
| |
| To nic, że długi jest marsz...
|
| Słońce osuszy twarz.
|
| Idziesz i liczysz naboje ostatnie trzy
|
| I nie chybisz już, |
| Róża czerwono, |
| Nikt z nas nie pęka, chociaż krucho jest!
|
| Wzgórza przejdziemy, wodą popijemy
|
| Kuchnie polowe diabli wiedzą gdzie.
|
| Kto by się martwił, że na drodze kurz!
|
| I śnieg i deszcz, |
| Wzgórza przejdziemy, |
| Woda po walce |
| Róża czerwono, |
| Dojdziesz bracie, |
| Stary karabin twój brat...
|
| Jeszcze zadziwi świat
|
| Będą znów piękne dziewczyny |
| A że w oczy deszcz, |
| Róża czerwono, |
| Nikt z nas nie pęka, |
| Wzgórza przejdziemy, |
| Kuchnie polowe |
| Kto by się martwił, |
| I śnieg i deszcz, |
| Wzgórza przejdziemy, |
| Woda po walce |
| Róża czerwono, |
| Dojdziesz bracie, |
| Światło z prawej burty!
|
| Tego brakowało!
|
| Obserwuj!
|
| Panie kapitanie, |
| Steruj do światła!
|
| Dwie szalupy z rozbitkami.
|
| Diabli nadali, |
| Niech się pańscy żołnierze |
| Pan też przebierze się |
| Lepiej, |
| Co to za smoluch?
|
| Świnie! |
| Jesteśmy Jugosłowianie.
|
| Kapitan Dimo Stojadinowicz.
|
| Nie mieliście radia?
|
| Jugosławia przestała już |
| Co się stało?
|
| Szok, jak zwykle |
| Zostaw bracie tę szprycę.
|
| Jestem zdrów jak byk.
|
| Udawałem tylko.
|
| To nie Jugosłowianin.
|
| Mówi inaczej.
|
| To ja zatopiłem ten ich statek.
|
| Statek! Ja!
|
| Przez tę cholerną wajchę.
|
| Oparłem się tam w kotłowni.
|
| Trrr! Psszz, i... ... i bums!
|
| Ukryjcie mnie.
|
| Jak mnie wydacie, |
| zyg... zyg... zyg!
|
| Ja się do marynarki nie pchałem.
|
| Ja z piechoty!
|
| Z Hitlerem chcę walczyć, |
| Z Hitlerem, rozumiecie?
|
| Trach... Trach!...
|
| Chce walczyć z Hitlerem.
|
| Na pewno Polak.
|
| Jeżeli chce postrzelać, |
| O niczym nie chcę wiedzieć.
|
| Płynę do Bejrutu.
|
| Nie wydamy cię brodaczowi.
|
| Nie?
|
| Nie!
|
| Wiedziałem, że na was można |
| Żal mi tego chłopca.
|
| Ja tam Polaków nie żałuję.
|
| Wywołali wojnę o ten ich Gdańsk.
|
| Tutaj to na pewno |
| Dajcie go z innymi!
|
| To jakaś pomyłka, panowie.
|
| Dziękuję za taką pomoc.
|
| To ja już wolę brodacza.
|
| Puśćcie mnie!
|
| Zdrajcy!
|
| Nie macie prawa mnie więzić!
|
| Uspokój się, |
| Przecież zabroniłem |
| Kapitanowi to mówisz, |
| - Gdzie wasz kapitan?
|
| - Nasz kapitan śpi.
|
| - A nasz Polak?
|
| - Niestety...
|
| Pięćdziesiąt dwa |
| Ja nie jestem żaden Petit.
|
| To nie jest moje prawdziwe nazwisko!
|
| - Panowie, rany...
|
| - Rozmyślił się. Chce do mamy.
|
| Tak, dobrze.
|
| Baczność!
|
| Wasze prawdziwe nazwiska |
| Ani to, coście popełnili do tej chwili.
|
| Nie obchodzi nas również |
| Jesteście teraz żołnierzami |
| i będziecie mogli walczyć |
| - Niech żyje Francja! |
| Do samochodów!
|
| Ruszać się żywo!
|
| Mundury i broń otrzymacie |
| Na co czekasz?
|
| Pospiesz się!
|
| Dobry Boże! Jesteś taki młody! |
| Policzymy się z nim w koszarach.
|
| Polak?
|
| Tak myślałem.
|
| Dziękuję.
|
| Dzięki...
|
| Kapitan schlał się jak zwykle.
|
| Sytuacja jest poważna.
|
| Kompania znów się buntuje.
|
| Wiecie co powiedział |
| Wiem tylko jedno,
|
| że jeżeli żarcie |
| nie pomoże nawet |
| Bez dobrej kuchni...
|
| nie ma wielkiej Francji.
|
| A cóż to za hołota?
|
| Przysłano z uzupełnienia.
|
| Zaledwie piętnaście sztuk.
|
| I to bez przeszkolenia.
|
| Odpadki nam podrzucają.
|
| Banda opryszków.
|
| Szumowiny społeczne.
|
| Gdyby Legia nie przygarnęła |
| zginęlibyście w mamrze.
|
| Otwarli przed wami |
| pod chlubnym przewodem |
| A jeżeli nie smakują wam nasze
|
| wojskowe konserwy...
|
| To nie oni. To nowi.
|
| Nowi, dobrze! Przepraszam.
|
| - Kto umie dobrze gotować?
|
| - Dajcie mi wreszcie wytłumaczyć...
|
| Lubię wschodnią kuchnię.
|
| Jak Boga kocham!
|
| Kapitanie, a czwarta kompania?
|
| Przecież będą mieli kuchnię.
|
| Daj im tego Turka i sprawa załatwiona.
|
| - Ależ to Polak! |
| Będzie pitrasił te ich szaszłyki, |
| Odprowadź do pasowania mundurów!
|
| Baczność! W prawo zwrot! |
| A ty, na drugi roz,
|
| lepiej trzymaj gemba!
|
| - Tu, w Legii, lepi się nie wyrywać.
|
| - Bracie! Rodaku kochany!
|
| Przecież oni mnie siłą.
|
| Do armii polskiej płynąłem.
|
| No, mówiłem, |
| Za takie gadanie można iść do ciupy!
|
| Rany Julek!
|
| Ale bajzel,
|
| jak po weselu u szwagra!
|
| Nieźle się tutaj bawicie.
|
| Rób porządek, |
| Coś ty, ja kucharzem?
|
| Kolego, ja nawet |
| Zgłosiłeś się sam, to rób! |
| - tylko sierżant Kiedros. Kompri?
|
| - Tak jest, panie sierżancie.
|
| - Mówi się oui mon adjutant! |
| Zupak kopany...
|
| Do kogo ta mowa!
|
| Sierżancie!
|
| Panie sierżancie, |
| złociutki...
|
| Mój adjutancie...
|
| Tam w kotle but.
|
| Prawdziwy but.
|
| To go schowaj. Przyjdzie kucharz |
| Ja nie chcę być kucharzem.
|
| Kochany, rodaku, zrób coś...
|
| - Oni mnie wrzucą do zupy jak jego...
|
| - Chciałeś Legię, to ją masz!
|
| Zupa ci się nie podoba?
|
| Hej, ty! Ten kosz też! |
| Dobra, dobra!
|
| Unikaj awantur z Arabami.
|
| Dość mamy wrogów.
|
| Wystarczą nam Anglicy |
| I nie zapominaj o mnie.
|
| - Czego?
|
| - Panie sierżańcie, pan myśli...
|
| że ja do legii dobrowolnie?
|
| Oni ze statku mnie siłą.
|
| Siłą?! I to do najbardziej przeklętego |
| A to przez jednego niemca z legii.
|
| Tak mi się go jakoś...
|
| trzepnęło, no...
|
| Właź na góra!
|
| Mocno go trzepnąłeś?
|
| Aż się kopytami nakrył.
|
| Ty gnojku, |
| U nich to tam od trzech miesięcy |
| Jeżeli uda ci się kupić coś świeżego |
| żebyś nie wiem jak źle gotował, |
| On będzie płacił.
|
| Kupujemy te barany!
|
| Kupujemy...
|
| O, kury! |
| Ojciec, kupujemy te kabaczki.
|
| Co jest?
|
| Płacimy przecież pieniędzmi.
|
| Dawaj forsę, forsę!
|
| Na pewno myśli, |
| Dawaj, dawaj...
|
| Kupuję! Pieniądze!
|
| Kupuję!
|
| Kupić! Ja kupić! |
| O, baranek! Jaki ładny!
|
| Kupuję! Dużo, |
| Bodajby was!
|
| Pieniądze wam daję! |
| Grzecznie i z pocałowaniem ręki.
|
| Do zupy mnie |
| Co, zupa? Grochówka!
|
| Bodajś pękł, smakoszu.
|
| Tfu!
|
| Dawaj papierosy!
|
| Cigarety!
|
| Jeszcze jedną paczkę! |
| Szanowny pan pozwoli...
|
| Ludzie, ludzie, ja wariat, |
| Pieniążki rozdaję! |
| Proszę! |
| Dwie czarne, dwie czarne, |
| Wystarczy wskazać, |
| a pieniążki same wejdą |
| Czarna przegrywa, |
| Każdy szczęściu dopomoże, |
| Raz, dwa, trzy...
|
| Gdzie jest ta karta?
|
| Proszę, |
| Pieniążki pana, |
| Czarna przegrywa, |
| I proszę, kto następny?
|
| Ludzie! Zwariowałem!
|
| Raz, dwa, trzy, |
| Szanowny pan...
|
| Jest biała, |
| Szanowny pan też wygrał.
|
| Bardzo proszę! |
| Ludzie, ludzie, co ja robię, |
| Sio! Sio!
|
| Anglicy zaminowali pustynię.
|
| Nasze wielbłądy padają.
|
| Tak trudno zdobyć funty.
|
| Więcej nie mam.
|
| Ale po co wam broń,
|
| jeżeli odejdą Francuzi,
|
| przyjdą tu Anglicy.
|
| Anglicy nie odejdą.
|
| Trzeba ich przepędzić.
|
| Pamiętasz naszą umowę?
|
| Słów kupca jak strumyka biegu |
| Nikt w oazie nie sprzeda |
| Skąd to?
|
| Wygraliśmy. Proszę zajrzeć |
| Spokojnie, spokojnie, panowie!
|
| Niewielka strata, niewielka zasada, |
| Raz, dwa, trzy!
|
| Kto teraz?
|
| Melonów nam już nie trzeba!
|
| Kur nam wystarczy!
|
| Pan z bananami, |
| Niestety, tym razem |
| Proszę bananiki.
|
| Kto następny?
|
| Czarna przegrywa, czerwona wygrywa.
|
| Raz, dwa, trzy...
|
| Dolas!
|
| Rzuć te karty, do cholery!
|
| Ale sierżancie! |
| Właź na kanion, pieronie...
|
| Siła wyższa, panowie...
|
| Ten bałagan rozwala |
| Wrzucenie kuchty do zupy |
| Każdego, kto będzie narzekać |
| Może nawet rozstrzelamy...
|
| Kiedros! Do jadalni!
|
| Dołóż bracie witaminki.
|
| Baraninka czy kurczaczek?
|
| Baraninka...
|
| Ależ to nie konserwy.
|
| Wszystko świeżutkie.
|
| Prosimy kapitanie, prosimy.
|
| Dla wszystkich starczy.
|
| - Znowu to paskudztwo?
|
| - Ależ kapitanie,
|
| to jest królewskie danie.
|
| Starszy strzelec Franciszek Dolas |
| Jak to zdobyliście?
|
| Widziałem na własne oczy, |
| Jak w karty?
|
| Z całą arabską wioską?
|
| Najlepiej jak mu to sam pokażę.
|
| Pozwoli pan?
|
| To było tak...
|
| Pokaże jak to zrobił.
|
| Czarna przegrywa,
|
| biała wygrywa.
|
| Proszę wskazać białą kartę.
|
| Rzeczywiście, |
| wygrał.
|
| Brać, wybierać, decydować |
| Raz, dwa, trzy...
|
| Rzeczywiście, |
| Proszę, |
| - Dolas, rzuć te zabawe...
|
| - Nie przeszkadzaj nam.
|
| Proszę.
|
| Niestety, |
| przegrał.
|
| Niestety...
|
| szczęście znów nie dopisało...
|
| Raz, dwa, trzy.
|
| No, właśnie.
|
| To było tak...
|
| Oszust!
|
| Zgnijesz w więzieniu.
|
| Do aresztu na chleb i wodę!
|
| Skąd wytrzasnąłeś whisky?
|
| Kazał pan, więc zdobyłem.
|
| W Syrii nie ma whisky od roku.
|
| Skąd bierzesz?
|
| Wysyłam Arabów na tamtą stronę.
|
| To wszystko.
|
| To ma być wojsko? Zamiast |
| z nieprzyjacielem.
|
| Wszędzie zdrada!
|
| Gdzie mój pistolet?
|
| Zatrzymaj się!
|
| Strzelać?
|
| - Czego oni chcą?
|
| - Ktoś ich wykiwał.
|
| - Żądają zapłaty w funtach.
|
| - To ten Polak. Już ja go...
|
| Trąbić na alarm.
|
| Bagnety na karabiny! |
| Nie kiwniemy palcem, |
| Nigdy tak nie jedliśmy.
|
| Chcemy Polaka.
|
| Bez Polaka nie walczymy.
|
| Szlag by trafił!
|
| Już ja się z nim rozprawię.
|
| Będzie zdychał w norze,
|
| bez kawałka chleba, bez wody.
|
| A resztę daj bracie kolegom!
|
| A jak stąd wyjdę,
|
| zrobię wam...
|
| kotlet de volaille.
|
| Albo ten... boef strogonoff.
|
| Umiem też...
|
| tornado a la Rossini,
|
| pommes frites z buraczkami...
|
| ... albo zalewajkę...
|
| Zalewajkę?
|
| ... albo pyzy...
|
| Jak moja matka zrobiła pyzy,
|
| to niech się schowają |
| Pulchniutkie, ze słoninką...
|
| Uwolnijcie Polaka.
|
| Żebyśmy znów żarli konserwy?
|
| Nie ma głupich!
|
| Uwolnijcie, bo wrzucimy granat!
|
| Może jednak otworzyć?
|
| I kotlety, zupa, budyń...
|
| Przenigdy!
|
| Zginiemy, a Polaka nie oddamy.
|
| Granatami nie można.
|
| Jeszcze mu krzywdę zrobimy.
|
| Granat! Kryć się!
|
| Dolas!
|
| Dolas, pieronie!
|
| Fajnie, żeś mi pomógł ich zbuntować.
|
| Uciekamy z Legii.
|
| Ale ja chcę z wami, sierżancie.
|
| Zróbcie coś!
|
| I powiedzcie im, |
| Wiejmy, żandarmeria w drodze.
|
| Chciałem się z sobą wziąć, |
| Panie sierżancie, no!
|
| A jak będziesz kiedyś w Ciechanowie, |
| powiedz, że stary Kiedros |
| O rany!
|
| Kochani, koledzy najdrożsi! |
| Daję wam wszystkie pieniądze!
|
| Ja nie jestem żaden kucharz!
|
| Ja w ogóle nie potrafię gotować.
|
| Nic a nic...
|
| Bez obaw...
|
| Nie oddamy Cię...
|
| jesteś naszym skarbem...
|
| Sierżant Poireau dobija się do drzwi.
|
| Otworzyć?
|
| Czego chcesz?
|
| Kiedros uciekł z grupą żołnierzy.
|
| Wzięli ciężarówkę i broń.
|
| Jeżeli dopadniemy ich |
| nie ujdą cało.
|
| Tylko tylu zostało?
|
| Tak.
|
| Dołączyłem nawet aresztantów.
|
| Musimy zdążyć przed nimi.
|
| Prędzej, prędzej bracie.
|
| Jak się będziesz tak czołgał, |
| - Dawaj, pomogę ci! |
| - Odwykłem już od strzelania.
|
| - Może pomóc?
|
| Zająć pozycję na zboczu!
|
| Amunicję?
|
| Oddałem Polakowi.
|
| Ustaw cekaem!
|
| Hej, Polak! |
| Hej, Franek Dolas, gdzie jesteś?
|
| Jest tam!
|
| Stój! Zatrzymaj się!!
|
| Bagnet na broń! |
| Niech żyje marszałek Petain! |
| Poddajcie się! |
| A ty?
|
| Co się wygłupiasz opoju!
|
| Gdybyś miał naładowany, |
| Głowa do góry!
|
| Możemy walczyć pod pana rozkazami...
|
| jeżeli pan przejdzie z nami |
| Służyć pod rozkazami de Gaulle'a?
|
| A któż to jest?
|
| Nawet go nie znam.
|
| Jak niesiesz karabin, ofermo?
|
| Może ci się jeszcze przydać.
|
| Do ciężarówek!
|
| A my, sierżancie?
|
| Do polskiej armii, prawda?
|
| Z Anglikami...
|
| - A coś ty robił przed wojną?
|
| - Przed wojną?
|
| Przed wojną miałem duże, |
| Bydło rasowe, |
| - wspaniałe...
|
| - A tak naprawdę?
|
| Tak naprawdę, |
| Cegły się nosiło na budowie.
|
| W trzy karty się grało...
|
| Wie pan, |
| A ja rąbałem węgiel na Nordzie.
|
| W Hiszpanii dopiero |
| Trzy lata przesiedziałem |
| A jak Francuzy się poddały,
|
| to wolałem Legię |
| Ale teraz jest pan żołnierzem, |
| Nasze miejsce jest |
| - Musimy walczyć o Polskę.
|
| - O jaką Polskę chcesz walczyć?
|
| O jaką Polskę?
|
| Przecież Polska jest tylko jedna.
|
| Panie kapitanie, namiot gotowy.
|
| Piąta godzina!
|
| Czas na herbatę!
|
| Starszy strzelec |
| Polak.
|
| Zdaje się, |
| Francuz z Legii.
|
| Po wypiciu herbaty rozbroisz go |
| Czeka porucznik Benson.
|
| Poszę wybaczyć, że przeszkadzam.
|
| Mam francuskiego jeńca.
|
| Jeńca?
|
| Przeciwko francuskiej Syrii wystąpimy...
|
| dopiero za tydzień!
|
| To znów Polacy.
|
| Sierżant Legii Cudzoziemskiej |
| Odesłaliśmy do Francuzów.
|
| Ten jeden nie chciał.
|
| Cóż za niesforne typy ci Polacy!
|
| Nie mógł poczekać |
| Starszy strzelec Franciszek Dolas |
| - Co to za język?
|
| - Chyba słowiański.
|
| Oni tak szeleszczą.
|
| Niestety, nie jesteśmy przygotowani |
| Nie jestem Francuzem.
|
| Ja Polak.
|
| O... to z mojego munduru.
|
| Przyjechałem tutaj, żeby walczyć |
| Dystynkcje może pan zachować.
|
| Anglicy przestrzegają |
| Dostarczyć jeńcowi igłę i nici.
|
| Przykro nam, ale obóz będzie gotowy |
| Przecież wy kompletnie nie jesteście |
| a tam Europa czeka...
|
| Europa? Widzę, że mam do czynienia |
| Nie wyjdzie pan poza obóz.
|
| Moi ludzie są teraz zajęci.
|
| Okey, okey.
|
| Po co to?
|
| To mundurów też nie macie?
|
| Pan porucznik od saperów |
| I napotkał trzy panienki |
| Hulaj dusza, |
| Hej, hej, uchacha.
|
| Hulaj dusza, niech się rusza, |
| Melduję posłusznie, |
| Ja służbowo, zamelduj mnie.
|
| No, czego się czepiasz?
|
| Ja służbowo.
|
| Melduję posłusznie, |
| Pan zabłądził. To mój namiot.
|
| I przyrzekł pan nie wychodzić.
|
| Jestem żołnierzem.
|
| Nie mogę czekać bezczynnie, |
| Czekam na rozkazy.
|
| Obóz jest tam, |
| Tak jest!
|
| Nie tutaj?
|
| Powtarzam: Obóz jest tutaj!
|
| Nie tam - tutaj.
|
| Zasieki. Zasieki, wszędzie zasieki.
|
| Będą.
|
| Tam nie wolno.
|
| Tam mamy prawo strzelać.
|
| Rozumiem. To są zasieki.
|
| Tak jest!
|
| Do bani z tymi zasiekami.
|
| Całej pustyni przecież |
| Tu by trzeba...
|
| pola minowe.
|
| Koledzy w obozie opowiadali, że jak |
| Musi być ktoś ważny, |
| Gianni, ty idź ze mną...
|
| kryj się |
| Co się stało?
|
| - Generał! Prawdziwy generał! |
| Miał srebrne wypustki?
|
| - Na pewno nas widział.
|
| - Podniósłby alarm.
|
| Idźcie z powrotem.
|
| I nie wracajcie |
| - Wszystko w porządku?
|
| - W porządku.
|
| Tu kapitan Ralf Peacock.
|
| Czy mógłbym wziąć swój czajnik?
|
| Warta! Alarm! |
| Żebym ja was |
| Herbaciarze!
|
| Fajfokloki zakichane!
|
| Jeniec jest dobrze strzeżony?
|
| Nie prześlizgnie się |
| Solidnie zrobione.
|
| Naprzód
|
| - Dokąd?
|
| - Musimy dorwać generała!
|
| Kapitanie,
|
| kapitanku!
|
| Przepraszam...
|
| nie chciałem! |
| Cholera!
|
| Pod sąd mnie za pobicie oficera...
|
| No...
|
| Filiżankę herbaty?
|
| Odmówił herbaty?
|
| Niemożliwe!
|
| Nasz generał!
|
| Zostaw! |
| Gonić generała! |
| Nie, nie. To ja się poddaję! |
| Tak. Słusznie, słusznie.
|
| I tak nie masz o co walczyć.
|
| Siadaj!
|
| Zawracaj!
|
| Jesteś moim jeńcem.
|
| Makaroniarze! |
| Co ja zrobiłem! |
| Przepraszam! |
| Dziękuję, |
| Polak!
|
| Polacco...
|
| Po jakiego diabła uciekałeś, |
| Siedziałbyś w obozie |
| Koniec!
|
| Italiani wojsko, tam?
|
| Na pewno cię tu znajdą.
|
| Widzieli ogień.
|
| Cześć!
|
| A jak cię nie znajdą?
|
| Chodź,
|
| pociągnę cię trochę |
| Ciężki jesteś kataryniarzu...
|
| Makaroni za dużo...
|
| Italiani,
|
| jak jest po waszemu
|
| nie strzelać?
|
| Nie strzelać!
|
| Nie strzelać! |
| Nie śpij, bo cię okradną!
|
| O Boże! Anglicy!
|
| Nigdy nie strzelałem.
|
| Grałem w orkiestrze.
|
| Wysłali mnie tu za sfałszowanie hymnu.
|
| Nie jestem faszystą.
|
| Zamknij się wreszcie!
|
| Cicho!
|
| To wasz! |
| On ranny.
|
| Doktora mu trzeba.
|
| Do-cto-re...
|
| Rozumiesz?
|
| Gdzie lecisz, pacanie?
|
| Tam!
|
| No, teraz się już tobą zajmą! Trzymaj się Italiano!
|
| Za mną! Batalion! |
| Hurra!
|
| Hurra!
|
| Dobry wieczór!
|
| Stój! |
| Ręce do góry! |
| Jesteśmy spokojnymi facetami...
|
| Anglicy przybyli...
|
| to nie koniec... Jesteśmy spokojni.
|
| Lubimy wino i kobiety...
|
| Cisza!
|
| Co to jest do wielkiej Anielki! |
| To... To jest, kapitanie, |
| Co za szczęście! |
| Poddaję się z całym inwentarzem.
|
| Proszę sobie wyobrazić,
|
| że nie płacą nam żołdu od trzech miesięcy.
|
| Anglicy są tacy bogaci...
|
| Funty to przynajmniej waluta...
|
| - I jakie piękne...
|
| - Co najmniej...
|
| Jak masz na imię, cukiereczku?
|
| Nikt nie umarł od miłości i musisz to zrozumieć
|
| Wojna czyni wiele złego
|
| a miłość wiele dobrego.
|
| Lepiej zostać w łóżku niż iść na wojnę.
|
| Nikt nie będzie Cię niepokoić,
|
| nie będzie żadnego alarmu...
|
| Nieprzyjaciel atakuje obóz!
|
| Nareszcie! Czekamy od pół roku!
|
| - Mogą nam odciąć odwrót! |
| - Mógłbyś się wreszcie ubrać!
|
| - Przed chwilą padł burdel.
|
| Uprowadzają nasze dziewczynki.
|
| Niesłychane!
|
| To obraza honoru Włocha!
|
| Nie pozwolimy zrobić z siebie rogaczy!
|
| - Zabierzcie nas!
|
| - Nie możemy tu zostać!
|
| - Stój! Dokąd idziesz?
|
| - Chodź... co robisz?
|
| Panie oficerze! |
| Nie słuchać! Przestraszycie dziewczynki.
|
| Przede wszystkim wyłapać dziewczynki.
|
| Dziewczynki, zrozumcie, |
| ale ja naprawdę, |
| Sio!
|
| Pokażemy wam, kanalie...
|
| jak walczy żołnierz włoski, jak ma o co.
|
| Leonelli, twój pluton zarygluje szosę.
|
| Vestuzzi odetnie nieprzyjacielowi |
| A my przetrząśniemy obóz.
|
| Nie brać jeńców.
|
| Schwytanych rozstrzelać na miejscu.
|
| Chciałbym dostać któregoś |
| Zostaw nosze |
| - I co, znalazłeś go?
|
| - Nie ma go w namiocie...
|
| Co się stało?
|
| O, Boże...
|
| Sanitariusz!
|
| Jest ranny! Poważnie ranny...
|
| Prędzej! Prędzej!
|
| - Bez ciebie nie wpuszczą nas.
|
| - Puść mnie, człowieku!
|